Door Dick Mientjes, mede-eigenaar van Castellano di Ala D’Oro.
In samenwerking met de Ned. Vereniging van Heidewachterliefhebbers werd door de BIC op 30 september j.l de eerste officiële veldwedstrijd voor de Bracco Italiano georganiseerd.
Voor Castellano di Ala D'Oro “Lano” en mij een mooie gelegenheid om mijn eigen gerealiseerde trainingen in de praktijk te brengen. In totaal hadden 14 honden ingeschreven, gelijk verdeelt tussen heidewachtels en Bracco. Uit de loting kwam “Lano” als laatste aan de beurt. De weersomstandigheden waren ronduit slecht te noemen, veel regen en harde wind. De jachtvelden waren ter beschikking gesteld door de Jachtcombinatie Eexterveen.Halverwege de middag was ik eindelijk in de gelegenheid om de hond voor te brengen. Als toch redelijk onervaren voorjager was ik best nerveus temeer dat "Lano" in het recente verleden betrokken was geweest bij een auto ongeluk. Vanaf dat moment liet "Lano" overduidelijk blijken dat hij het geluid van het schot niet als prettig werd ervaren. Nadat de vorige Bracco naar de horizon was vertrokken (duidelijk is dat ook Bracchi het achtervolgen van wild op hoge poten zeer interessant vinden) was het onze beurt om het veld te betreden.”Begint U maar Hr. Mientjes”, aldus de keurmeester de Hr. H. Companjen, welk op dat moment het verslag afmaakte, waarschijnlijk over de wijze waarop de voor mij werkende Bracco in snel tempo probeerde om het eerder genoemde wild in te halen. Riem af en tot mijn grote verbazing liet "Lano" binnen de minuut zien wat het resultaat was van de afgelopen maanden met de baas oefenen. Hij kwam direct tot prachtig voorstaan op een fazant hen. Kippenvel en maar afwachten wat hij zou doen als het schot viel; achter de horizon verdwijnen of zo gefascineerd zijn door de fazant dat hij bij de les zou blijven. Na gezamenlijk de fazant eruit gelopen te hebben klonk het schot, vanzelfsprekend werd er niet raak geschoten, daar men de hennen lieve spaart voor de volgende leg. "Lano" ging vervolgens 2 meter achter de hen aan en op mijn commando “hier “ draaide hij zich om en kwam hij vlot terug. Hierna moest de rest van het perceel worden uitgewerkt, dit deed "Lano" mooi werkend en met een mooie kophouding aldus de keurmeester in het eindverslag. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik zelf niet helemaal tevreden was omdat ik van mening was dat het samenspel tussen baas en hond op enig moment te wensen overliet m.a.w. "Lano" was zo nu en dan voor zich zelf aan het jagen in plaats van met de baas. Voor mij in ieder geval Voldoende reden om hier de komende periode nog eens aandacht aan te besteden. Na te zijn terug gekeerd op het vertrekpunt werd mij duidelijk gemaakt dat er twee honden in aanmerking zouden komen voor een kwalificatie, maar om deze te bemachtigen moest er natuurlijk eerst nog de fazant worden geapporteerd. "Lano" werd samen met Bracco "Pietro", uitgenodigd de fazant te komen apporteren, welke door een van de deelnemers was meegenomen. Nadat “Pietro” voor wat het apport zijn baas tweemaal in de steek had gelaten, was het Lano zijn beurt om zijn apporteer kunsten te vertonen. Op het commando ging "Lano" resoluut op de fazant af welke een tiental meters voor hem was opgeworpen. Met in mijn achterhoofd de ervaringen van meerdere KNJV trainingen waarbij door "Lano" moeiteloos wild werd geapporteerd kon ik "Lano" met vertrouwen inzetten. Door de resultaten van de voorgaande hond gierde de zenuwen toch door mijn keel, immers een veldwerk kwalificatie stond op het spel. "Lano" ging gretig op het apport af, pakte de hen op en liep vervolgens een kleine twee meter richting de voorjager om de hen hierna te laten vallen. Ook de tweede beurt werd op dezelfde wijze om zeep geholpen. Het resultaat was uiteindelijk dat beide Bracchi "slechts" met een eervolle vermelding richting huis gingen. Natuurlijk jammer van het punt maar toch meer dan tevreden over het bereikte resultaat en wetende dat de problemen met het schot in de praktijk geen echte problemen zijn. Deze voorjager en "Lano" zijn weer een ervaring en veldwerk certificaat rijker. Op naar de volgende wedstrijd want proeven smaakt naar meer.
Op foto : Castellano di Ala D'Oro "Lano"afgelopen zomer in actie tijdens een trainingweek in Schotland.
